دیروز در صفحه آخر روزنامه هفت صبح عکسی چاپ کرده بودند از استاد باستانی پاریزی. دیدن عکس استاد بهانه یی شد تا خاطرات خوبی که از خواندن کتابهایش داشتم را مرور کنم. استاد، پروفسور، تاریخدان، شاعر و نویسنده‌ای که من شخصا تمام کتاب‌هایش را دوست دارم. ایشان یک هفتگانه غوغایی دارند که به نظرم خواندنش برای هر نویسنده و خواننده و مخاطب جدی کتاب، واجب است. نقل پاریزی از تاریخ نقلی شیرین، قصه‌گو و جذاب است و کارنامه پر و پیمانی هم دارند. بیشتر کتاب‌هایش تاجایی که من اطلاع دارم درباره تاریخ کرمان است گو اینکه کتابهایی هم دارد مثل «یعقوب لیث صفاری» و یا ترجمه‌ای دارد با عنوان «کوروش ذوالقرنین» که ربط طیادی به کرمان ندارند. اما خب به گمانم بیشتر نوشته‌های ایشان دربارۀ کرمان و تاریخش است. از بهترین کتاب‌هایش  به نظر من «یعقوب لیث صفاری»، «پیغمبر دزدان» و  مجموعۀ فوق‌العاده هفتی‌های ایشان است با عنوان:

خاتون هفت قلعه /آسیای هفت سنگ/ نای هفت بند /اژدهای هفت سر /کوچه هفت پیچ /زیر این هفت آسمان/ سنگ هفت قلم / هشت الهفت

بد نیست در توضیح هم بگویم که کتابهای پاریزی چیزی کم از جذابیتهای یک قصه خوب ندارند که هیچ، یک سر و گردن هم بالاتر هستند.

امیداورم استاد همیشه سر سلامت باشند.